آشنایی با قوانین،
مقررات برات
حقوق و قضا: مباحث اول و دوم و سوم باب چهارم قانون تجارت به موضوعات «صورت برات، قبول و نکول، قبولی شخص ثالث» پرداخته است.
به گزارش حقوق و قضا به نقل از ایسنا، مباحث اول (صورت برات) و دوم (در قبول و نکول) و سوم (در قبولی شخص ثالث) فصل اول (برات) باب چهارم (برات، فته طلب و چک) قانون تجارت از ماده ۲۲۳ تا ۲۴۰ به شرح زیر است:
باب چهارم
برات - فته طلب - چک
فصل اول - برات
مبحث اول - صورت برات
ماده ۲۲۳ - برات علاوه بر امضاء یا مهر برات دهنده باید دارای شرایط ذیل باشد:
۱) قید کلمه (برات) در روی ورقه.
۲) تاریخ تحریر (روز و ماه و سال).
۳) اسم شخصی که باید برات را تأدیه کند.
۴) تعیین مبلغ برات.
۵) تاریخ تأدیه وجه برات.
۶) مکان تأدیه وجه برات شامل این که محل اقامت محال مقابل باشد یا محل دیگر.
۷) اسم شخصی که برات در وجه یا حواله کرد او پرداخته می شود.
۸) تصریح به این که نسخه اول یا دوم یا سوم یا چهارم الخ است.
ماده ۲۲۴ - برات ممکنست به حواله کرد شخص دیگر باشد یا به حواله کرد خود برات دهنده.
ماده ۲۲۵ - تاریخ تحریر و مبلغ برات با تمام حروف نوشته می شود. اگر مبلغ بیش از یک دفعه به تمام حروف نوشته شده و بین آنها اختلاف باشد مبلغ
کمتر مناط اعتبار است و اگر مبلغ با حروف و رقم هر دو نوشته شده و بین آنها اختلاف باشد، مبلغ با حروف معتبر است.
ماده ۲۲۶ - در صورتیکه برات متضمن یکی از شرایط اساسی مقرر در فقرات ۲ - ۳ - ۴ - ۵ - ۶ - ۷ و ۸ ماده ۲۲۳ نباشد، مشمول مقررات راجع به بروات تجارتی نخواهد بود.
ماده ۲۲۷ - برات ممکنست به دستور و حساب شخص دیگری صادر شود.
مبحث دوم - در قبول و نکول
ماده ۲۲۸ - قبولی برات در خود برات با قید تاریخ نوشته شده امضاء یا مهر می شود. در صورتیکه برات به وعده از رؤیت باشد، تاریخ قبولی با تمام حروف نوشته خواهد شد و اگر قبولی بدون تاریخ نوشته شد، تاریخ برات تاریخ رؤیت حساب می شود.
ماده ۲۲۹ - هر عبارتی که محال مقابل در برات نوشته امضاء یا مهر کند، قبولی محسوب است؛ مگر این که صریحاً عبارت مشعر بر عدم قبول باشد. اگر عبارت فقط مشعر بر عدم قبول یک جزء از برات باشد، بقیه وجه برات قبول شده محسوب است. در صورتیکه محال مقابل بدون تحریر هیچ عبارتی، برات را امضاء یا مهر نماید، برات قبول شده شمرده می شود.
ماده ۲۳۰ - قبول کننده برات ملزم است وجه آنرا سر وعده تأدیه نماید.
ماده ۲۳۱ - قبول کننده حق نکول ندارد.
ماده ۲۳۲ - ممکنست قبولی منحصر به یک قسمت از وجه برات باشد، در این صورت دارنده برات باید برای بقیه اعتراض نماید.
ماده ۲۳۳ - اگر قبولی مشروط به شرط نوشته شد، برات نکول شده شمرده می شود ولی مع هذا قبول کننده به شرط در حدود شرطی که نوشته مسئول پرداخت وجه برات است.
ماده ۲۳۴ - در قبولی براتی که وجه آن در خارج از محل اقامت قبول کننده باید تأدیه شود، تصریح به مکان تأدیه لازم است.
ماده ۲۳۵ - برات باید بمحض ارائه یا منتهی در ظرف ۲۴ ساعت از تاریخ ارائه قبول یا نکول شود.
ماده ۲۳۶ - نکول برات باید به سبب تصدیق نامه که رسماً تنظیم می شود، محقق گردد. تصدیق نامه مزبور موسم است به اعتراض (پروتست) نکول.
ماده ۲۳۷ - بعد از اعتراض نکول ظهرنویس ها و برات دهنده به تقاضای دارنده برات باید ضامنی برای تأدیه وجه آن در سر وعده بدهند یا وجه برات را به انضمام مخارج اعتراض نامه و مخارج برات رجوعی (اگر باشد) فوراً تأدیه نمایند.
ماده ۲۳۸ - اگر ضد کسی که براتی قبول کرده ولی وجه آنرا نپرداخته، اعتراض عدم تأدیه شود، دارنده براتی نیز که همان شخص قبول کرده ولی هنوز موعد پرداخت آن نرسیده است، می تواند از قبول کننده تقاضا نماید که برای پرداخت وجه آن ضامن دهد یا پرداخت آنرا به نحو دیگری تضمین کند.
مبحث سوم - در قبولی شخص ثالث
ماده ۲۳۹ - هرگاه براتی نکول شد و اعتراض به عمل آمد شخص ثالثی می تواند آنرا به برات دهنده یا یکی از ظهرنویسها قبول کند و قبولی شخص ثالث باید در اعتراض نامه قید شده به امضاء او برسد.
ماده ۲۴۰ - پس از قبولی شخص ثالث نیز تا برات تأدیه نشده کلیه حقوقی که برای دارنده برات از نکول آن در مقابل برات دهنده و ظهرنویس ها حاصل می شود، محفوظ خواهد بود.
منبع: حقوق و قضا
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب